
เราจะรู้กันดีว่าหากเข้าสู่วัยทำงานเเล้วนั้น คนเรามักไม่มีเวลาที่จะได้พักผ่อนหรือเวลาที่จะไปเที่ยวกับครอบครัวเลย โดยพ่อของผมนั้นจะมีวันหยุดเพียงสัปดาห์ละ 1 วันเท่านั้น คือ วันอาทิตย์

เเละนี่คือพ่อของผมเองครับ เขามีชื่อว่า "ป้อม" อาชีพ ทนายความ เเละสิ่งที่เขาชอบทำในวันหยุดนั้นก็คือ การไปออกหมายตกปลา

หลายคนอาจสงสัยว่าวันหยุดมีเเค่วันเดียว ทำไมไม่อยู่บ้านพักผ่อนให้เต็มที่ ? ทำไมต้องไปลำบากตากเเดดตากลมทั้งๆที่เป็นวันหยุด ?

แต่นี่ล่ะครับที่พ่อผมเรียกว่า การพักผ่อน พ่อผมชอบไปตามหมายธรรมชาติที่ไม่ค่อยมีคนครับ ทำให้ได้อยู่ในที่ที่มีความเงียบเเละสงบ บางทีพ่อก็ชอบเอาเก้าอี้ไปนอนรวมถึงนำเตาเเก๊สปิคนิคไปทอดปลาที่ตกได้มากินด้วย

สภาพทางเข้าหมายก็จะรกๆเต็มไปด้วยป่าไผ่หน่อยนะครับ การเเต่งตัวจึงต้องจัดเต็ม

จนบางทีผมก็รู้สึกว่าของที่ขนมาตกปลาเเต่ละรอบเหมือนย้ายของมาทั้งบ้านมาเลย

พอถึงหมายเเล้วพ่อก็รีบปั้นเหยื่อโยนลงไปก่อนเลยครับ โดยพ่อจะมักพูดว่า "คนที่โยนเหยื่อลงไปก่อนนั้นเเหละ จะมีโอกาศได้ปลาเร็วกว่าคนที่โยนเหยื่อทีหลัง" เเต่ทุกรอบผมก็มักได้ก่อนพ่อตลอดเลย

#ปลาได้มั้ยไม่รู้เเต่ที่รู้ของมันต้องมี

นี่คืออาการของคนที่ปลาไม่ยอมกินเหยื่อสักที จนต้องมานั่งเฝ้าข้างแม่น้ำเลย

ในที่สุดความพยายามของพ่อก็เป็นผลครับ ปลากระมังไซค์สวยๆขึ้นมาตัวเเรกครับ

จากนั้นตัวที่ 2 ก็ตามมาติดๆเลยครับ


พอถึงช่วงบ่าย เสียงกระดิงจากคันเบ็ดก็ดังขึ้นอย่างเเรงเพื่อเตือนว่ามีปลาเข้ามากินเหยื่อ พ่อจึงวิ่งไปวัดคันเบ็ดอย่างเเรง ปรากฎว่าสิ่งที่มาติดเบ็ดนั้นไม่ใช่ปลา เเต่เป็นตอไม้!!

เเละนี่ละครับคือ ผลงานของพ่อผมเอง

เเละทั้งหมดนี้ก็คือ สิ่งที่ผมเเละพ่อทำกันทุกวันหยุดสุดสัปดาห์เป็นประจำครับ อาจเป็นเพียงการมาออกหมายในระยะเวลาสั้นๆ เเต่สำหรับผมเเล้วมันเป็นสิ่งที่ผมรอคอยทุกสัปดาห์เเละผมมีความสุขมากครับ
630310285
ธนโชติ วิทยาพิพัฒน์
Comments