สาธารณะประโยชน์ที่เหลืออยู่

หนึ่งแสนห้าหมื่นบาท คืองบประมาณสำหรับการจัดสร้าง ที่พักผู้โดยสารของกรมทางหลวง หากลองเปรียบเทียบกับสิ่งก่อสร้างที่ได้รับ ก็คงจะพอกล้ำกลืนได้อยู่บ้าง ในระยะแรกที่พักแห่งนี้ สามารถใช้ประโยชน์ได้ตามวัตถุประสงค์ได้อย่างดีทีเดียว แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานที่พักแห่งนี้ กลับชำรุดลงไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งเกิดจากการไม่ได้รับการดูแลอย่างจริงจังของทางภาครัฐ

จากภาพหากลองพิจารณาสภาพของที่พักแห่งนี้แล้ว ก็คงต้องยอมรับว่าเกิดการชำรุด ที่ถือได้ว่าเป็นอันตรายต่อผู้ใช้งานทั่วไป และถือได้ว่าหมดประโยชน์ไปเสียแล้ว แต่สำหรับผู้ใช้งานพิเศษ ที่แรงโน้มถ่วงไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เฉกเช่นชายในภาพด้านล่าง ที่พักแห่งนี้ก็นับว่ายังพอเหลือประโยชน์อยู่บ้าง

---

จากที่กล่าวไป ส่วนที่ทำให้สิ่งก่อสร้างสาธารณะประโยชน์จากภาครัฐ เกิดความไม่สะดวกและไม่พร้อมต่อการใช้งานคือการไม่ได้รับการดูแลจากภาครัฐ แต่ปัจจัยที่ปฏิเสธไม่ได้คือ จิตสำนึกของผู้ใช้งานรวมถึงผู้คนที่อาศัยอยู่ในละแวกนั้น ที่พักผู้โดยสารแห่งนี้ สภาพการใช้งานโดยรวม ถือว่าอยู่ในระดับที่ดี มีโครงสร้างที่แข็งแรง สามารถใช้นั่งรอรถประจำทางได้ แต่ผู้คนส่วนใหญ่เลือกที่จะไม่ใช้งาน เนื่องจากมีกลิ่นของขยะ ซึ่งเกิดจากการที่ร้านค้าและผู้คนในละแวกนั้นนำมาพักไว้ ส่วนพุ่มไม้ด้านหลังก็ถูกทิ้งร้างไม่ได้รับการดูแล ทำให้เป็นแหล่งของแมลงต่างๆ ซึ่งทั้งหมดเป็นปัญหาต่อการใช้งานสำหรับผู้ใช้งานทั่วไป และถือได้ว่าที่พักผู้โดยสารแห่งนี้ประโยชน์เหลือเพียง

น้อยนิด แต่สำหรับผู้ใช้งานพิเศษเฉกเช่นชายทั้งสองในภาพด้านล่าง กลับเลือกที่จะมองในมุมต่าง พวกเขามองว่านี่คือ ที่พักผู้โดยสารที่อุดมไปด้วยวัตถุดิบชั้นเลิศต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น พืชผักนานาชนิดที่เลือกเด็ดได้อย่างตามใจ และเศษอาหารที่มีมาให้คัดสรรค์อย่างไม่ขาดสาย

---

ตู้โลหะสีเงินขนาดมหึมา ตั้งตระหง่านอยู่บนทางเดินเท้าหลังมหาวิทยาลัยเชียงใหม่มาร่วม 10 ปี งบประมาณการก่อสร้างอยู่ที่ราวสองแสนบาท ในระยะแรก ตู้แห่งนี้สามารถทำหน้าที่เป็นห้องน้ำสาธารณะได้อย่างดีเยี่ยม แต่เมื่อเวลาผ่านไปเพียง 4 ปี ห้องน้ำแห่งนี้กลับเสื่อมโทรม เนื่องจากไร้การดูแลจากภาครัฐ ทำให้กลายเป็นเพียงตู้เหล็กสีเงินที่ตั้งไว้เพื่อขวางทางเดินเท้า และรอให้วัยรุ่นมาแสดงความขบถบนฝาตู้เท่านั้น ซึ่งถือได้ว่าตู้แห่งนี้นอกจากจะหาประโยชน์ได้ยากแล้ว ยังสร้างความเดือดร้อนเพิ่มขึ้นอีกด้วย แต่สำหรับชายในภาพด้านล่าง เขากลับค้นพบประโยชน์ที่หลายคนมองข้าม นั่นคือการเปลี่ยนให้ฝาตู้เป็นจอทีวีขนาดใหญ่ ที่มีไว้เพื่อฉายความสุขให้ตัวเขาได้รื่นรมย์ในยามค่ำคืน

จากภาพล้อเลียนแสดงให้เห็นแล้วว่า หากปล่อยให้สาธารณะโยชน์เกิดการชำรุด ประโยชน์ที่เหลืออยู่จะเป็นเช่นไร ฉะนั้นควรหันมาดูแลรักษาสาธารณะประโยชน์ที่ถูกสร้างขึ้นมาจากเงินภาษีของเราเอง ในด้านการดูแลของภาครัฐอาจจะดูแลได้ไม่ทั่วถึงนัก ฉะนั้นหากพบเห็นสาธารณะประโยชน์ที่ชำรุด ก็สามารถช่วยแจ้งให้สำนักงานที่เกี่ยวข้องได้ทราบถึงปัญหา ส่วนสำคัญที่สุดคือการที่ทุกคนช่วยกันสอดส่องดูแลสาธารณะประโยชน์ที่เหลืออยู่ เพื่อที่ประโยชน์ที่เหลืออยู่จะไม่เป็นดังภาพล้อเลียน

601810066 นนธวัช บุญถึง