อาม่าและความทรงจำ

ศาลเจ้ากวนอู เชียงใหม่ เป็นสถานที่ ที่มีความสำคัญกับชาวจีนอั่งยี่ในเชียงใหม่สมัยก่อน และยังเป็นสถานที่แห่งความทรงจำและสำคัญของอาม่า ที่เป็นชาวจีนอั้งยี่คนสุดท้ายที่เหลืออยู่ในกาดหลวง

อาม่า สุพิชญ์ ตังรัตนกุล อายุ 82 ปี เป็นคนจีนอั้งยี่ โดยตรง พ่อและม่ของ อาม่า ได้มาจาก จีนแผ่นดินใหญ่ เมือง ซัวเถา และ ได้มาตั้งรกราก ที่เชียงใหม่ และอยู่ ที่ตรอกเหล่าโจ๊ว ตั้งแต่อาม่า ยังแบเบาะ อาม่ามีความทรงจำกะที่นี่ เยอะมากและมีความสุขทุกครั้งที่ได้เล่าประวัติเก่าๆของอาม่า

อาม่าได้ให้สัมภาษณ์ว่า สมัยก่อน ศาลเจ้ากวนอูที่อาม๊าอยู่ตอนเด็กๆ เป็นที่เอาไว้ตัดสินความกันและมีความโหดร้ายอยู่ด้วย แต่ถึงยังงั้นแล้วในเวลาต่อมา ทุกคนก็มาไหว้มาช่วยกันทำความสะอาดและเป็นที่พบปะสันสรรค์กัน และอาม๊าก็ได้พบรักกับอากงที่นี่ด้วย

ที่แห่งนี้มีความทรงจำที่มีทั้งความสุขและความเศร้าปะปนกันไปซึ่ง ที่แห่งนี้เมื่อ10ปีก่อน เคยเป็น ที่พบปะระหว่าง คนจีนอั้งยี่ หรือเหล่าอากงมานั่งดื่มน้ำชา ดื่มกาแฟ พูดคุยกัน เป็นเหมือนสภากาแฟ อาม่าได้เล่าให้ฟังว่า ที่แห่งนี้มีแต่เสียงพูดคุยของเหล่า อากงอาม่า คนอื่นๆ มันเป็นความสุขที่อาม่าไม่สามารถลืมไปได้ จนไม่นานมานี้ เหล่าสภากาแฟ ก็ได้จากไปทีละคนๆ เรื่อยๆ จนเหลือเพียงแค่อาม่าคนเดียว ที่ยังเหลือความทรงจำที่มีความสุขมาเล่าให้ฟัง

ความสุขของอาม่า คือ การที่ตัวเองได้เล่าเรื่องในอดีตและถ่ายทอความทรงจำให้ลูกหลานได้สัมผัสว่าในอดีตอาม่ามีความสุขแค่ไหนในที่แห่งนี้