วิถีคนซะป๊ะอย่าง ซะป๊ะอย่างก็คือ การทำทุกอย่าง เป็นทุกอย่าง ทำหลากหลายอย่าง
จึงได้รวมเป็นวิถีชีวิตของคนเป็นทุกอย่างทำทุกอย่าง
และจะกล่าวถึงชีวิตครอบครัวของ "คุณลุง สมชาย ใจเรือง" ซึ่งมีอาชีพหลักก็คือสล่าทำเครื่องเงินประจำวัดศรีสุพรรณ ตำบลหายยา อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ และรวมไปถึงหน้าที่รับผิดชอบที่หลากหลายของคุณลุงที่สร้างคุณประโยชน์แก่ชาวพุทธ พุทธสถาน และประชาชนโดยทั่วไป
" หนึ่งชีวิตที่รัก เป็นเสาหลักของครอบครัว สืบสานหัตถกรรมเครื่องเงิน
อนุรักษ์วิถีชาวพุทธ ร่วมสร้างเจตนารมณ์ให้ผู้คนใส่ใจช่วยเหลือสังคม "
เช้าวันทำงานปกติ คุณลุงสมชาย
เริ่มต้นวันใหม่ด้วยการเดิน-วิ่ง ออกกำลังกายบริเวณคูเมือง
ก่อนที่จะมาทำงานเครื่องเงินตามปกติที่วัดศรีสุพรรณ
เริ่มทำงานเครื่องเงิน
ณ วัดศรีสุพรรณ
เวลา 09-00น.
(วันเวลาทำงานปกติ
วันจันทร์-วันศุกร์ 09.00-16.00น.)
เวลา 12.00น. พักรับประทานอาหารกลางวัน แล้วจีงกลับมาทำงานต่อจนถึงเวลา 16.00น.
หลังเลิกงานก็เดินทางกลับบ้าน นั่งรับประทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว
"ครอบครัวเป็นหนึ่งในกำลังใจสำคัญหลักของคุณลุงสมชาย"
ใช้ชีวิตเรียบง่ายและอบอุ่น
พอพลบค่ำก็เริ่มเตรียมตัวออกปฎิบัติหน้าที่อาสาสมัครตำรวจบ้าน ช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ตำรวจ
อำนวยความสะดวกบนท้องถนนเวลามีงานหรือเวลาที่เกิดเหตุด่วนเหตุร้าย
และช่วยรักษาความสงบในยามวิกาล
และในวันหยุดสุดสัปดาห์ คุณลุงสมชายก็ไม่เคยหยุดพัก
คุณลุงตื่นตั้งแต่เช้ามืด เพื่อออกไปเดินจ่ายตลาดเตรียมซื้อเครื่องครัวและวัตถุดิบให้กับภรรยา
ภรรยาของคุณลุงจะทำขนมจีนขายในทุกคืนวันเสาร์ที่ถนนคนเดินวัวลาย
และทุกๆวันพระ คุณลุงสมชายก็จะเดินจ่ายตลาดแต่เช้า
ซื้ออาหาร ขนม ดอกไม้ เพื่อจัดเตรียมใช้ประกอบพิธีกรรมในศาสนา
ณ วัดศรีสุพรรณ ชุมชนวัวลาย จังหวัดเชียงใหม่
คุณลุงสมชายเป็น "ปู่จ๋านของวัดศรีสุพรรณ" เรียกอีกชื่อหนึ่งก็คือ มัคนายก (บาลี)
หรือ มรรคนายก (สันสกฤต) แปลว่า ผู้นำทาง คือผู้นำบุญ ผู้แนะนำทางบุญ ผู้ชี้ทางบุญ
ใช้เรียกคฤหัสถ์ผู้ประสานติดต่อระหว่างวัดกับชาวบ้านในกิจการต่างๆ ของวัดหรือผู้เป็นหัวหน้าในพิธีทำบุญในวัด เช่นนำอาราธนาศีล อาราธนาพระปริตร นำถวายทาน ตลอดจนจัดแจงดูแลศาสนพิธีอื่นให้ถูกต้องเรียบร้อย อาจเป็นชายหรือหญิงก็ได้ และแต่ละวัดอาจมีหลายคนก็ได้ มัคนายกที่ดีและเก่งจะทำให้งานบุญต่างๆ ในวัดสำเร็จเรียบร้อยโดยเป็นระเบียบสวยงาม และราบรื่นไม่ติดขัด
ช่วงสายหลังจากเสร็จพิธีกรรมจากวัด คุณลุงสมชายก็ได้เดินทางไปช่วยงานน้องสาวที่ชุมชนแม่ข่า
และช่วงบ่ายคุณลุงสมชายก็ได้เดินทางไปยัง วัดศรีโสดา ตำบลสุเทพ จังหวัดเชียงใหม่
เพื่อไปสอนหัตกรรมการต้องลายเครื่องเงิน (ตอกลาย) ให้กับบรรดาเหล่าสามเณรในวัด
พอถึงช่วงเย็นคุณลุงก็ได้เดินทางกลับมานั่งพักผ่อน เล่นซอ รดน้ำผักสวนครัวกับน้องชาย
และอาบน้ำ รับประทานอาหารเย็น ก่อนที่จะออกไปทำหน้าที่ถัดไป
ในทุกค่ำคืนวันเสาร์ คุณลุงสมชายได้รับหน้าที่เป็นคณะกรรมการถนนคนเดินวัวลาย
และเป็นตัวแทนในการเก็บค่าเช่าที่ขายของกับบรรดาเหล่าพ่อแม่ค้าทั้งหลายในถนนคนเดินวัวลาย
ที่กล่าวมาข้างต้นนี้เป็นเพียงบางส่วนของชีวิตประจำวันของคุณลุงสมชาย และยังมีอีกหลากหลายหน้าที่ที่ไม่ได้กล่าวถึง คุณลุงได้สร้างประโยชน์ต่อส่วนรวมโดยไม่หวังสิ่งใดๆตอบแทน
ตั้งแต่ได้ติดตามคุณลุง คุณลุงสมชาย ใจเรือง ทำให้เราตระหนักได้ว่าไม่ว่าเราจะทำอะไรให้ตั้งใจทำให้ดีที่สุด หากทำมันด้วยใจ ไม่จำเป็นต้องให้ใครเห็นหรือรับรู้มัน เพียงรับรู้ตัวเองว่าเราทำอะไรอยู่สิ่งที่เราทำมันดีแล้วหรือไม่ ทำไปแล้วเกิดประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นอย่างไร ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่เราจะทำทุกวันให้ดีที่สุด
ชุมชนวัดศรีสุพรรณ วัวลาย หัตถกรรมเครื่องเงินล้านนา