Chiangmai skateboard area

กีฬาสเก็ตบอร์ดในจังหวัดเชียงใหม่ถูกนำเข้ามาเป็นที่รู้จักโดยนักเรียนชาวต่างชาติเมื่อราวๆ 25-30 ปีที่แล้ว และเริ่มมีคนสนใจกีฬาประเภทนี้มากขึ้นเรื่อยๆจึงเกิดกิจกรรมแข่งขันสเก็ตบอร์ดครั้งแรกของจังหวัดเชียงใหม่ ที่บริเวณอุทยานการค้ากาดสวนแก้ว ณ ลานอเนกประสงค์ จัดขึ้นโดยบริษัท “ไมโล” โดยนักสเก็ตบอร์ดและผู้ร่วมกิจกรรมในครั้งนั้นมักจะเรียกงานนั้นว่า “งานไมโล” จากกิจกรรมครั้งนั้นทางผู้บริหารอุทยานการค้ากาดสวนแก้วได้เล็งเห็นความน่าสนใจในกีฬาชนิดนี้ จึงได้ส่งเสริมกีฬาสเก็ตบอร์ดด้วยการสร้างสวนสาธารณะเพื่อกีฬาเอ็กซ์ตรีมโดยเฉพาะ เพื่อเป็นการให้พื้นที่กับกีฬาชนิดนี้ภายในบริเวณอุทยานการค้ากาดสวนแก้ว

อย่างไรก็ตาม การสร้างสวนสาธารณะครั้งนั้นเป็นแค่การส่งเสริมเพื่อการตลาดของทางอุทยานฯเท่านั้น จึงมีแค่การสร้างและการดูแลสวนสาธารณะแค่เพียงช่วงแรกๆ สถานที่และอุปกรณ์ที่ขาดการดูแลอย่างจริงจังเป็นเวลานานเมื่อเวลาผ่านไปก็มีบางส่วนที่ผุพัง และกระแสที่หมุนเวียนทำให้คนสนใจกีฬาประเภทนี้น้อยลง สุดท้ายสวนสาธารณะแห่งนี้ก็ถูกยกเลิกไป

พื้นที่การเล่นสเก็ตบอร์ดในจังหวัดเชียงใหม่ ที่ตั้งแต่สวนสาธารณะของอุทยานการค้ากาดสวนแก้วถูกยกเลิกไปจนถึงปัจจุบันยังไม่มีพื้นที่ที่เหมาะสมกับกีฬาชนิดนี้ เนื่องมาจากกีฬาสเก็ตบอร์ดยังไม่เป็นกีฬาที่ปลอดภัยในสายตาผู้ใหญ่ จึงยังไม่มีใครกล้าสนับสนุนอย่างเป็นทางการ ซึ่งแตกต่างกับจังหวัดอื่นๆที่มีและให้ความสนใจในการสร้างสนามสำหรับการฝึกซ้อมสเก็ตบอร์ดโดยเฉพาะ เมื่อปี 2561 ที่ผ่านมาได้มีการเริ่มลงมือสร้างลานสเก็ตบอร์ดจำนวน 5 แห่งทั่วประเทศไทย คือ การพัฒนาลานสเก็ตที่บึงแก่นนคร จังหวัดขอนแก่น, จังหวัดแพร่, ใต้ BTS วงเวียนใหญ่ จังหวัดกรุงเทพฯ, จังหวัดภูเก็ตและจังหวัดนนทบุรี ยกเว้นจังหวัดเชียงใหม่ที่ถึงแม้จะมีนักกีฬาจำนวนไม่น้อยทำผลงานไว้และยังทำอยู่ก็ยังไม่ได้รับความสนใจ และเมื่อไม่นานมานี้มีเด็กและผู้สนใจในสเก็ตบอร์ดมากขึ้นแต่พวกเขาไม่สามารถฝึกซ้อมได้อย่างมีประสิทธิภาพเนื่องจากปัญหาด้านสถานที่ จนทำให้เกิดปัญหาอื่นๆตามมา และเมื่อพวกเขาไปหาสถานที่อื่นๆเพื่อทำกิจกรรมนี้ ปัญหาการเล่นสเก็ตบอร์ดในที่สาธารณะก็ตามมา ที่แม้ว่าพื้นที่จะเหมาะที่จะรองรับการเล่นได้ดีแต่ก็โดนผู้รักษาความปลอดภัยเข้ามาขัดขวางด้วยเหตุผลที่ว่า เสียงดัง, เป็นกีฬาอันตราย, เป็นการทำลายสถานที่, เป็นการรวมตัวเพื่อมั่วสุม และอื่นๆ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้นักกีฬาและผู้เล่นทั่วไปจึงพยายามหาสถานที่เล่นต่อไปไม่ว่าจะเป็น ใต้สะพาน, ซอกตึก, ตึกร้าง, ที่จอดรถ, บริเวณฟุตบาธ, ใต้อาคารเรียน ที่ไม่ว่าที่ไหนก็เสี่ยงต่อการโดนขัดขวางและตำหนิทั้งสิ้น แต่ความเป็นจริงแล้วการรวมตัวกันทำกิจกรรมนี้ในสถานที่ต่างๆเพียงเพราะพวกเขาต้องการหาพื้นที่ทำกิจกรรมของพวกเขาเท่านั้น

ชยณัฐ นามบุปผา

590310184