และในหลายๆพื้น ที่ๆเป็นเขตห้ามสูบ บุหรี่ตามกฎหมายก็ยัง สามารถเห็นคนที่ละเมิดกฎเหล่านั้นอยูบ่อยๆจนกลายเป็นเรื่องเคยชินอย่างเช่นที่สูบบุหรี่ตามห้างสรรพสินค้า
ในปัจจุบัน เราจะเห็นการรณรงค์มากมายในเรื่องของบุหรี่ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของโฆษณาหนังสั้นที่บอกถึงโทษภัย ของควันบุหรี่หรือจะเป็นคำขวัญรณรงค์ต่างๆบนซองบุหรี่จนรวมไปถึงกฎหมายต่างๆที่ออกมาเพื่อระงับและควบคุมพื้นที่ของตัวผู้สูบบุหรี่เองก็ตาม และในหลายๆพื้นที่ๆเป็นเขตห้ามสูบบุหรี่ตามกฎหมายก็ยังสามารถเห็นคนที่ละเมิดกฎเหล่านั้นอยู่บ่อยๆจนกลายเป็นเรื่องเคยชินอย่างเช่นที่สูบบุหรี่ตามห้างสรรพสินค้า ถึงแม้ว่าในบางห้างสรรพสินค้าจะมีการจัดทำมุมสำหรับสูบบุหรี่เอาไว้ตามอาคารจอดรถหรือตามซอกตึก แต่พื้นที่เหล่านั้นก็ไม่ได้ถูกต้องตามที่กฎหมายได้ระบุไว้และค่อนข้างที่จะไม่ชัดเจนว่าตรงไหนคือที่ๆเราสามารถสูบบุหรี่ได้ ทั้งๆที่ป้ายห้ามสูบบุหรี่ที่ติดอยู่ในบริเวณโดยรอบนั้นก็พอมีให้เราได้เห็นแต่เราก็ยังคงเห็นที่เขี่ยบุหรี่อยู่ภายในบริเวณนั้นเช่นเดียวกัน
จึงได้เกิดการตั้งคำถามขึ้นมาว่าแล้วที่สูบบุหรี่ที่มันถูกต้องมันคือที่ไหน เราจะสูบบุหรี่ที่ไหนได้มั่งในพื้นที่สาธารณะเช่นนี้ ที่ไม่ต้องขัดต่อกฎหมายหรือสายตาของใครๆทั้งสิ้น
เพราะดูเหมือนว่าไม่ว่าจะเป็นที่ไหนๆในสังคมไทย ถ้ามามองตามหลักความจริงคือแทบจะไม่มีพื้นที่สูบบุหรี่ที่ถูกต้องตามที่กฎหมายระบุไว้เลยเสียด้วยซ้ำ จึงได้เกิดการตั้งคำถามขึ้นมาว่า แล้วที่สูบบุหรี่ที่มันถูกต้องมันคือที่ไหน เราจะสูบบุหรี่ที่ไหนได้มั่งในพื้นที่สาธารณะเช่นนี้ ที่ไม่ต้องขัดต่อกฎหมายหรือสายตาของใครๆทั้งสิ้น แต่การทีพื้นที่จะมีความหมาย คนทุกคนจะต้องมีจิตสำนึกในการเคารพในพื้นที่นั้นๆ ตัวผู้สูบก็ควรจะมีจิตสำนึกในการทิ้งก้นบุหรี่ในอุปกรณ์หรืือภาชนะที่พื้นที่นั้นๆได้เตรียมเอาไว้ หรือถ้าสูบในบริเวณใกล้เคียงก็เขี่ยหัวบุหรี่ให้ดับและนำมาทิ้ง หรือในส่วนของผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ก็ควรจะเคารพในพื้นที่ๆเป็นของเขา
การจัดการพื้นที่สูบบุหรี่ให้มีมาตรฐานและไม่ขัดต่อกฎหมายไม่ใช่แค่การทำเพื่อคนที่สูบบุหรี่แต่ยังรวมไปถึงการเอาใจใส่ในคุณภาพชีวิตของคนทุกคนตลอดไปจนกระทั่งเรื่องของสภาพแวดล้อมและสังคม แต่สิ่งแรกที่คนสูบบุหรี่ทุกคนควรจะมี ไม่ใช้พื้นที่แต่คือจิตสำนึกต่อส่วนรวมในการจัดการกับก้นบุหรี่เล็กๆของตัวเองให้ได้
Kommentare