ชีวิต "พี่สา" แรงงานต่างด้าวที่เข้ามาทำงานในเชียงใหม่

พี่ "สา" ที่จริงแล้วมีชื่อว่า Jar Kung (จาคอน) เป็นชาวเมียมาที่ดั้นด้นเข้ามาทำงานในประเทศไทย โดยพี่สาเลือกมาทำงานที่จังหวัดเชียงใหม่ โดยแรกๆพี่สาเคยทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กแต่ก็ถูกนายจ้างเอาเปรียบ กล่าวหาว่าลักขโมยหลายครั้งจึงทนไม่ไหว จึงออกมาหางานทำเป็นพนักงานในบริษัทรับจ้างทำความสะอาดให้กับโรงแรมที่พักต่างๆ ทำให้ได้ทำงานเป็นแม่บ้านในโฮสเทลแห่งหนึ่งที่สหศรีภภูมิเพลส โดยได้รับค่าจ้างประมาณ 12000 บาทต่อเดือน ซึ่งต้องทำงาน 8.00-17.00 น. โดยแทบจะไม่มีวันหยุดเลย โดยแต่ละเดือนได้หยุดเพียง 2 ครั้ง

การทํางานของพี่สาในแต่ละวันนั้นก็จะทํางานกวาดเช็ดถูเปลี่ยนผ้าปูทั่วไป เหมือนว่างานก็ปกติดี แต่พี่สานั้น ทํางานอย่างหวาดระแวงตลอดเวลาเนื่องจากเคยโดนใส่ร้ายว่าขโมยของแขกที่มาพัก จนตํารวจต้องมาค้นตัว ถูกกล่าวหาจากแขกที่มาพักหลายครั้งมองว่าแรงงานต่างชาติจะเป็นคนไม่ดีชอบลักขโมยจนทําให้พี่สารู้สึกแย่ท้อแท้และอยากจะออกจากงานอยู่หลายครั้ง

หากแต่ว่าเมื่อพี่สาท้อแท้หมดกําลังใจ พี่สาก็จะนํารูปลูกของพี่สาขึ้นมาดูทุกครั้ง ทําให้พี่สามีกําลังใจในการ ทํางานขึ้นมาทันที รู้ว่าต้องสู้ไปเพื่อใคร โดยพี่สาต้องส่งเงินไปให้ลูกไปมากกว่า 4000 บาทในแต่ละเดือนเพื่อเป็นต่า ใช้จ่ายเลี้ยงดูในแต่ละเดือน

เมื่อเลิกงานแล้วพี่สาก็จะไปทํางานต่ออีกแห่งหนึ่ง โดยพี่สานั้นเดินทางโดยใช้รถจักรยานยนต์ แต่เนื่องจากไม่ สามารถอ่านเขียนภาษาไทยได้ จึงไม่มีใบขับขี่และต้องพยายามเลี่ยงด่านตรวจอยู่ตลอด เนื่องจากหากโดนปรับแต่ละ ครั้งก็จะทําให้เงินเก็บน้อยลง ทําให้อยู่ลําบากมากขึ้นเพราะต้องมีค่าใช้จ่ายหลายทาง

เนื่องจากมีภาระทางการเงินเป็นจํานวนมากพี่สาจึงรับงานเพิ่ม พี่สาได้รับคําแนะนําจากเพื่อนให้มาทํางานเป็น พนักงานเสริฟร้านอาหารเกาหลี และอาศัยกินอาหารเย็นที่ร้านจึงทําให้ประหยัดค่าใช้จ่ายและมีรายได้เพิ่มขึ้นอีกทาง พี่สาต้องทํางานตั้งแต่เช้า 8.00 น. -21.00 น. กว่าจะได้กลับนั้นก็ดีกแล้ว

หลังจากเลิกงานแล้วพี่สาก็จะเดินทางกลับที่พัก ซึ่งเป็นห้องเช่าเล็กๆ ที่อยู่ใกล้กับสถานีรถไฟเชียงใหม่ เนื่องจากมีราคาถูกเพียง 1200 บาทต่อเดือนทำให้มีเงินเก็บที่มากขึ้น

ในห้องเป็นห้องขนาดเล็กๆ โดยที่พี่สาอยู่คนเดียว เมื่อพี่สากลับถึงห้อง พี่สาก็จะนำลูกปัดมาร้อยเป็นงานเสริมเพื่อเอาไปขายเพื่อสร้างรายได้อีกทางหนึ่ง โดยแต่ละเส้นนั้นใช้เวลาในการร้อยค้อนข้างนาน 5-10 นาที ซึ่งขายได้ประมาณเส้นละ 5-20 บาทตามความยากของงาน

จะเห็นได้ว่าแรงงานต่างด้าวที่เข้ามาทำงานในประเทศไทยนั้น ต้องใช้ชิวิตอย่างประหยัดอดทนและต้องขยันทำงาน ไม่เกี่ยงงาน จึงจะทำให้มีเงินเก็บเพื่อใช้จ่ายในแต่ละวันรวมถึงส่งไปให้ครอบครัวที่อยู่บ้านเกิด ซึ่งในการใช้ชีวิตในแต่ละวัน ต้องพบเจอกับปัญหามากมายเนื่องจากเป็นต่างด้าว แต่พี่สาก็ไม่เคยยอมแพ้ เนื่องจากต้องการให้ลูกและครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้น

กฤษฎีกา คันธะวงศ์ 601810005