ทุกคนรู้ว่าโรดเอดส์เป็นโรคที่ติดต่อทางเพศสัมพันธ์และการใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน ดังนั้นคนที่เป็นโรคเอดส์จึงถูกมองว่าเป็นคนสำส่อนทางเพศ ถูกสังคมรังเกียจ ซึ่งเราควรทำวคามเข้าใจก่อนว่าผู้ติดเชื้อ HIV ไม่ใช่ผู้ป่วยเอดส์แลเขายังสามารถดำเนินชีวิตได้เหมือนคนปกติทั่วไป
เราไม่สามารถแยกคนที่มีเชื้อออกจากคนปกติได้เลย เพราะรูปลักษณ์ภายนอกที่ไม่แสดงอาการใดๆเลย เมื่อก่อนคนกลัวเอดส์เพราะเขาเห็นรูปคนเป็นเอดส์ผอมโทรมใกล้ตาย ตอนนี้คนไม่กลัวเพราะเห็นรูปคนหน้าตาธรรมดาแต่เขาอาจจะเป็นผู้ป่วยติดเชื้อ HIV ก็ได้
พี่อนัน ชายชาวอาข่าจาก อ.แม่ริม เชียงใหม่ เราอาจจะมองว่าเขาเป็นเพียงชาวสวนธรรมดาคนหนึ่ง แต่เขามีเรื่องราวไม่ธรรมดาจากการต่อสู้กับเชื้อ HIV มาเป็นเวลา 6 ปีแล้ว เรื่องราวเริ่มจากที่พี่อนันติดคุกตอนปี 2552
ตอนอยู่ในคุกไม่มีใครคุ้มหัวใครทั้งนั้น เราโดนรังแกทุบตีเราก็ต้องยอมเพราะตัวเล็กกว่าแล้วพวกมันเยอะกว่า ญาติมันส่งเข็มกับหมึกมาให้มันก็จะสักเราให้ได้ คนตัวใหญ่ๆก็จับแขนขาเราล็อกไว้ไม่ให้ดิ้น เจ็บทรมาน เข็มมันก็ไม่ล้างใช้เข็มเดียวสักคนทั้งคุกมีแต่เลือดแต่น้ำเหลือง แผลมันอักเสบเป็นผื่นผีเต็มไปหมด
หลังจากนั้นออกจากคุกมาเกือบปี ก็ไม่สบายหนักเข้าโรงพยาบาลอาการหนักเข้าก็จนคิดว่าจะตายแล้ว ตัวผอมชืดเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ไม่มีแรงเดินไม่ได้ต้องคลานเอา
ลิ้นปากเน่าหมดพูดไม่ได้ หมอตรวจเจอว่าเป็น HIV บอกกับหมอว่าตายแน่ๆแล้ว คาดว่าจะได้รับเชื้อมาจากเข็มที่สักในคุก
จนได้เจอกับคนของมูลนิธิบ้านสบายเป็นศูนย์ดูแลผู้ป่วยติดเชื้อ HIV คอยให้กำลังใจคอยดูแลตลอด จนพี่อนันอาการดีขึ้นภายในเวลาแค่สามเดือน พี่อนันบอกว่าอย่าไปคิดว่าจะยอมแพ้ ชีวิตเรายังไม่จบอยู่แค่ตรงนี้เรายังต้องเจออะไรอีกเยอะ
ปัจจุบันพี่อนันพบรักกับพี่ฝนผู้ป่วย HIV ที่เข้ามารักษาตัวหลังจากกันไม่นาน ทั้งคู่ดูแลมูลนิธิและค่อยให้คำแนะนำผู้ป่วยคนอื่นอยู่เสมอ
