ในความทรงจำวัยเด็ก เราดื่มยาคูลทุกวัน ต้องมียาคูลติดอยู่ในตู้เย็น เสมือนเป็นยาสามัญประจำบ้าน
และทุกๆวันจะมีสาวยาคูลมาส่งที่หน้าบ้านเสมอ
เมื่อเวลาผ่านไป เราโตขึ้น ยาคูลเริ่มห่างหายไปจากเรา มีเครื่องดื่มที่มีตัวเลือกมากมายภายใน
ร้านสดวกซื้อ สาวยาคูลที่เราเคยเจอหน้าบ้านตอนเด็กๆทุกๆวันเขาหายไปไหนกันนะ ?
พี่ก้อย ก่อนหน้านี้เป็นแม่บ้าน ไม่ได้ประกอบอาชีพใดเป็นอาชีพหลัก มีเวลาว่างจึงหารายได้เสริม
มาเป็นสาวยาคูลท์ได้ประมาณ1ปีแล้ว โดยปกติจะส่งยาคูลท์เขตพืชสวนโลก ดอยคำ
ส่วนพี่พิมพ์นารา มาเป็นสาวยังคูลท์ตั้งแต่ยังสาวๆ พี่พิมพ์นาราเล่าว่า ตนเองเริ่มทำงานส่งยาคูลท์ตั้งแต่ปี พ.ศ.2527 เป็นเวลานานกว่า32ปีแล้ว เป็นอาชีพที่รายได้ดี และสามารถบริหารเวลาตัวเองได้ ปัจจุบันส่ง
ยาคูลท์แถวตลาดอนุสาร
พี่กายเริ่มมาเป็นสาวยาคูลท์ตั้งแต่เดือนธันวาคมปีที่แล้ว เหตุผลที่มาเป็นสาวยาคูลท์เพราะเป็นอาชีพอิสระ
เลือกส่งเขตศาลากลางจังหวัดเชียงใหม่ เพราะใกล้บ้าน
หลายๆคนคงสงสัยว่าทำไมยาคูลท์ถึงรับแต่ผู้หญิงเข้ามาร่วมงาน...
พี่หนิง หัวหน้าฝ่ายขายของบริษัทยาคูลท์เชียงใหม่ ทำงานกับบริษัทมาประมาณ20ปีแล้ว โดยพี่หนิงได้เล่าว่าเหตุผลที่ทางบริษัท
ยาคูลท์รับเฉพาะผู้หญิงเพราะ มีนโยบายส่งเสริมรายได้ให้แม่บ้าน และผู้หญิงเข้าถึงลูกค้าได้ง่ายกว่าผู้ชาย
ด้วยความสุภาพเรียบร้อยและเป็นมิตร
มีการดูแลจากองค์กรแบบครอบครัว แบบพาร์ทเนอร์ไม่ใช่ลูกจ้าง มีรายได้ที่มั่นคง ทางบริษัทจะกำหนดจำนวนการขายขั้นต่ำ 300 ขวดต่อ 1 วัน มีค่าคอมมิชชั่นต่อจำนวนขวดที่ขายได้และใน1ปีจะมีโบนัสให้แก่สาวยาคูลถึง2ครั้ง
ในบริษัทมีสาวยาคูลท์ทำรายได้ได้สูงสุด 30,000 บาทต่อเดือนไม่รวมโบนัส
